Czym się różni LPG letnie od zimowego?

Gaz LPG jest ciekłą mieszaniną propanu i butanu, które mogą występować w różnych proporcjach. Przechowuje się go w butlach pod ciśnieniem i stosuje jako gaz opałowy, czynnik chłodzący w lodówkach i zamrażarkach, jako propelent w aerozolach oraz oczywiście jako paliwo silnikowe. W Polsce wymagania jakościowe dla gazu stosowanego jako paliwo silnikowe określa norma PN-EN 589, znana jako norma autogazowa. Znaleźć w niej można rozróżnienie LPG na okres letni i zimowy.

Liczy się prężność par

Wspomniana już norma jakościowa PN-EN 589 określa bardzo szczegółowo wszystkie właściwości, które musi spełniać gaz LPG. Istotna jest zarówno liczba oktanowa, zawartość olejów, siarki, siarkowodoru i wody, jak również klasa korozyjności, prężność par oraz lotność mieszaniny. Istotny jest także stosunek propanu i butanu. Parowanie butanu ustaje w temperaturze około -0,5°C. Zatankowanie tego czystego gazu w zimowe chłody wiązałoby się z unieruchomieniem instalacji gazowej. Aby zwiększyć prężność par gazu, łączy się go z propanem, który przestaje parować dopiero przy-43°C.

Czym różni się letni gaz LPG od zimowego?

Skład mieszanki LPG zmienia się w zależności od warunków pogodowych – proporcje propanu i butanu są dobierane do panującej temperatury oraz związanej z nią prężności par. Zimowy gaz zawiera około 60% propanu oraz 40% butanu, co wpływa na wzrost lotności mieszaniny gazowej. W przypadku gazu letniego proporcje są odwrotne, ponieważ zbyt wysoka prężność mogłaby powodować nieprawidłowości w działaniu silnika. Zmiana gazu dostarczanego do stacji LPG z zimowego na letni nie odbywa się z dnia na dzień. Inaczej sytuacja wygląda przy przechodzeniu na gaz zimowy – od 1 grudnia paliwo musi mieć już parametry wymagane zimą. W Polsce okres letni na stacjach paliw trwa od 1 kwietnia do 30 listopada, natomiast okres zimowy od 1 grudnia do 31 marca. W różnych krajach europejskich stosuje się odmienne gatunki LPG, zależnie od występującego tam klimatu.